Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

5η σκηνή του θεατρικού του Νίκου Λυγερού "Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα"

Στο λιμάνι, κάποιοι παίζουν σκάκι σε μια μεγάλη σκακιέρα.

Luis: Κύριε, κύριε.
Μιχάλης: Ναι, παρακαλώ.
Luis: Κάπου σας έχω δει.
Μιχάλης: Δεν είναι αδύνατο.
Luis: Προσπαθώ να θυμηθώ…
Μιχάλης: Μάλλον κοντά στη θάλασσα.
Luis: Το εννοώ πραγματικά.
Μιχάλης: Κι εγώ.
Luis: Μπορεί να έχετε δίκιο.
Μιχάλης: Ακόμα και αυτό συμβαίνει κάπου κάπου.
Luis: Ναι, έτσι μιλούσατε.
Μιχάλης: Δηλαδή;
Luis: Ξέρετε, εγώ είμαι ξένος.
Μιχάλης: Και εγώ, μη σας απασχολεί.
Luis: Απλώς, έχω άλλες ευαισθησίες.
Μιχάλης: Σας καταλαβαίνω.
Luis: Κι όταν σας άκουσα μ’ αγγίξατε τόσο πολύ που…
Μιχάλης: Σας θύμισα την πατρίδα σας.
Luis: Ναι, ακριβώς. Χρόνος. Βλέπουμε διαφορετικά το θάνατο.
Μιχάλης: Είναι πιο ανθρώπινος.
Luis: Κάπως έτσι…
Μιχάλης: Είστε στο σωστό δρόμο....



Luis: Εδώ όμως.
Μιχάλης: Εδώ είναι όπως αλλού, αν κοιτάτε την κοινωνία.
Luis: Λάθος κίνηση.
Μιχάλης: Θα σας παρεξηγήσουν αν….
Luis: Συγνώμη!
Μιχάλης: Το ξέχασα ήδη. Μην ανησυχείτε.
Luis: Ήθελα να σας πω ότι μοιάζετε με βράχο. Όταν σας ακούω, ησυχάζω…
Μιχάλης: Είναι η επαφή με τον ωκεανό…
Luis: Είναι τόσο απλός. Μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση;
Μιχάλης: Βεβαίως. Θα προσπαθήσω ν’ απαντήσω.
Luis: Πόσο αντέχεται την αδικία;
Μιχάλης: Όσο το τριαντάφυλλο.
Luis: Νιώθετε κι εσείς μόνος;
Μιχάλης: Είμαστε όλοι μόνοι, απλώς ελάχιστοι το ξέρουν.
Luis: Γιατί τα λόγια σας μ’ ανακουφίζουν;
Μιχάλης: Γιατί νιώθετε την ανθρωπιά.
Luis: Αυτό είναι μόνο; Τον κοιτάζει στα μάτια.
Μιχάλης: Βλέπετε και τη θυσία.
Luis: Αν ξέρατε πόση δύναμη μου δίνει να ξέρω ότι κάποιος θα θυσιαστεί για μένα, για τον άθλιο Luis.
Μιχάλης: Και οι άθλιοι έχουν μεγαλοσύνη.
Luis: Ποιος το βλέπει όμως;
Μιχάλης: Οι άνθρωποι.
Luis: Αν ξέρατε πόσο σπάνιοι είναι…
Μιχάλης: Το ξέρω αλλά επαρκούν.
Luis: Σε ποιον;
Μιχάλης: Στην ανθρωπότητα.
Luis: Εμείς έχουμε αγνοούμενους αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται.
Μιχάλης: Μην ακούτε μόνο το θόρυβο. Η σιωπή λέει σημαντικότερα.
Luis: Θα ξανάρθετε εδώ;
Μιχάλης: Όσο ζω.
Luis: Κι αν πεθάνετε;
Μιχάλης: Θα γελάσουμε μαζί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.