Βάλε ένα ακόμη
Δεν υπάρχει γιατρικό συμπάθεια
Δεν υπάρχει φάρμακο υπομονή
Κι όμως κάπου φαίνεται  κάτι
 
Ένα γκρίζο φεγγάρι μας κοιτά και ξεκαρδίζεται
Ένας ήλιος λαμπρός ακόμα μας Υπόσχεται
Ένας φίλος παλιός μας θυμάται
Κι ένας εχθρός κρυφά μας μελετά
 
Βάλε ένα ακόμη
Ποιοι θα κρίνουν τα όνειρα
Ποιοι θα φωτίσουν τα σκοτάδια τους
Ο Ύπνος μας γερνά πιότερο απ’τη μέρα
Ξεφύγαμε
 
Ήπιαμε, περπατήσαμε και πήγαμε
Στην έρημο του πάντοτε σεριάνηδες
Νιφάδες του χιονιού, Δερβίσηδες
 
Χάραμα με πικρό καφέ
Και τα πορτοπαράθυρα κλειστά
Μη μπει η Μοναξιά ακάλεστη